Om een goed beeld te vormen van het verschil van kosten en andere voor- of nadelen tussen een benzine of elektrische auto maakte ik een afspraak bij een autodealer. Deze hele enthousiaste en jonge verkoper ging direct met mij aan de slag: hij liet me een proefrit maken en vertelde uitgebreid over de 1000 knopjes in de auto. En over actieradius. Tot die dag wist ik niet eens wat dat was.

Uitgebreid liep hij daarna met mij de voordelen van de auto met mij door. Dat de ruitenwissers automatisch aan gingen als het regende bijvoorbeeld. Of dat de auto onder de 30 kilometer per uur een bepaald geluid maakt voor de veiligheid van de weggebruiker.

Het verhaal van de verkoper sloot helemaal niet aan bij wat ik op dat moment wilde horen. Ik wilde weten wat de voor- en nadelen waren tussen een benzine en een elektrische auto. Ik wilde weten hoe het zat met subsidies. Met kosten en onderhoud op lange termijn.

Deze verkoper sloeg totaal de plank mis. Het enige wat hij had hoeven doen is mij vrágen wat mijn vragen waren. Er achter komen of ik me aan het oriënteren was of dat ik de auto al bijna gekocht had. Ofwel: hoever ik was in de klantreis van mijn aankoop.

Dat ik deze elektrische auto niet gekocht heb, lijkt me overduidelijk ;-). Hij probeerde het nog door me de 15 verschillende opties in kleuren te laten zien maar helaas, dat werkte niet (meer).

Dit is een klassiek voorbeeld van de verkeerde boodschap op het verkeerde moment. Net zoals vertellen over een gave wildsafari in het Krugerpark, terwijl je potentiële klant twijfelt om een vakantie te boeken naar Afrika of Kreta. Ook moeten potentiële klanten je eerst leren kennen (know), je leuk gaan vinden (like) om vervolgens te vertrouwen (trust) voordat ze overgaan op een aankoop.